سلام به همه دوستایی که تو این مدت اومدن سر زدن بهم و دیدن که پست جدیدی ننوشتم.

 

آخرین پستم مربوط به29 آبانه.بعد از اون اولین اتفاق شایان ذکری که افتاد این بود که پدر جون(بابای بابام) برای اولین بار اومد دیدنم.اونم مربوط میشه به غروب روز 1 آذر.با حمید آقا ( شوهر خالۀ بابام) اومده بود.پدر جون شب رو موند خونۀ ما.صبح فرداش حوالی ساعت 9 برگشت زنجان.

ظاهرا اینجور که میگن من شبیه بابای پدرجون هستم یعنی بابا بزرگ بابام.اسمش «بیوک آقا » بوده.خدا بیامرزدش.

ضمنن 1 آذر بیست و ششمین سال تولد خاله رومیسا بوده که مامانم اینها با یه کیک خوش گل براش جشن گرفتن.فیلم هم گرفتیم.مامانم به خاله رومیسا یه شلوارک جین کادو داد.

عصر 5 شنبه 2 آذر من و بابام و مامانم و خاله رومیسا رفتیم تهران تا خاله رومیسا رو برسونیم خونشون بعد بریم ساری خونۀ بابا یی اینها.اما یهویی بابا جونم شکم درد ناجوری گرفت و ما شب رو خونۀ خاله رومیسا موندیم.عمو حسین همون شب از تبریز برگشت تهران و ما (من و مامی و خاله رومیسا و عمو حسین )فردا ظهرش یعنی 3 آذر رفتیم ساری و بابا جونم برگشت کرج.و این اولین مسافرتم بود.

ساعت حوالی 5 عصر رسیدیم خونۀ بابایی اینها .زیر پام گوسفند قربونی کردن وکلی شادی کردن .مامان جون اولین بار بود که منو میدید.

خلاصه غروب روز 2 شنبه 6 آذر مامان جون برام مهمونی گرفت که البته فقط زنونه بود. کلی بزن و برقص کردن و کلی هم برام کادو آوردن.

ظهر 9 آذر 5 شنبه هم رفتیم خونه مامانی( مادر بزرگ مامانم) کلی خوش حال شد از دیدنم.کلی هم بغلم کرد و شب برگشتیم خونۀ مامان جون.

از حدود روز 12 آذر از خودم صداهای مشخصی در میاوردم و خنده هام هم تا حدودی ارادی شده.

روز 22 آذر حدود ساعت 11 شب بابا جونم همراه عمه های مامانم(مهناز و شهناز ) که کرج بودن و پسر عمۀ  مامانم به سمت ساری حرکت کرد.

ساعت 5:30 صبح رسیدن و تمام مدت مامی بیدار نشست منتظر بابا جونم.

یکی دو روز قبلش شیرین دوست صمیمی مامی از کانادا اومده بود ایران و اومد خونۀ مامان جون اینها و مامی و خاله رومیسا و خاله شیرین تا صبح بیدار بودن وحرف میزدن و میخندیدن. ساعت 8 صبح مامی خوابید ساعت 9 خاله شیرین رفت خونشون و خاله رومیسا اومد تهران.

ظهر روزجمعه 24 آذر خونه عمه مامانم ( رزیتا) دعوت بودیم .ساعت حوالی 5 به سمت کرج حرکت کردیم از جادۀفیروز کوه.حوالی ساعت 1 رسیدیم خونه.

تمام مدتی که من و مامی ساری بودیم ، بابا جونم جمعه ها میومد ساری ما رو میدیدو دوباره برمیگشت.هر شب هم تلفن میکرد ساری و مامانم گوشی رو میگرفت دم گوشم و باباجونم  باهام صحبت میکرد.گاهی هم انقدر دلش برام تنگ میشد که پشت تلفن گریه میکرد.

راستی تو تمام این مدت بابا یی( بابای مامانم ) حمومم میداد.انقدر دوستم داره که خدا میدونه.شبها با صدای گریۀ من بیدار میشدو برم شیر درست میکرد و به مامی میگفت تو بخواب من مواظبشم.من هم بابا یی رو خیلی دوست دارم.

از وقتی برگشتیم هر روز تلفنی با  من حرف میزنن و من هم کلی براشون صدا در میارم و میخندم و اونها هم کیف میکنن.

از حوالی روز 23 آذر هم گردنم کاملا سفت شده و هم صداهای مشخصی مثل : آقا ، او .در میارم.کلی هم بزرگ شدم.وزنم 6 کیلو شده. قدم هم هزار ماشاالله بلند شده.

مامان تو این مدت بدون اینکه رژیم بگیره از 83 کیلو اومده رو 76 کیلو.

روز 5 شنبه 30 آذر ساعت 4:30 عصر به سمت زنجان حرکت کردیم.این دومین سفرم بود.

حوالی ساعت 7  رسیدیم .عمو کاوه اینها هم اونجا بودن.مادر جون انگار منو اندازۀکیارش دوست داره اما پدر جون گمونم کیارش رو بیشتر دوست داره.من ناراحت نمیشم چون خاله هام و بابایی و مامان جونم  خیلی خیلی دوستم دارن.

عموهام هم دوستم داشتن و هی باهام بازی میکردن و بغلم میکردن.عمو کیاوش و نامزدش، یلدا جون قبل از اینکه به دنیا بیام برام یه کفش و یه لیوان خوشگل با یه اردک و 3 تا جوجه اردک برام کادو گرفتن.دستشون درد نکنه.

غروب جمعه ساعت 5:30 به سمت کرج حرکت کردیم.

خلاصه تو این مدت کلی خوش گذشت.

اگه گاهی دیر به دیر آپ کردم بدونید که یا مامی وقت نداره برام تایپ کنه یا اینکه اتفاق قابل عرضی نیافتاده.

 

 

 

نظرات 7 + ارسال نظر
نسترن دوشنبه 11 دی‌ماه سال 1385 ساعت 11:10 ق.ظ

چقدر خوشحالم که بالاخره آپ کردی دلم داشت می پوسید از مامی بخواه حتی اگه اتفاق قابل عرضی نیفتاد هم هر وقت تونست یه خطی بنویسه که وبلاگت به روز باشه...دلم برات تنگ شده زیاد واسه مامانیت هم خیلی....ارشیا هم هی سراغ میگیره ازت...مهم نیست کیا تو رو کمتر دوست دارن٬ مهم اینه که هستن خیلیا که تو رو خیلی دوست دارن و وقتی بزرگتر شدی خودت با رفتارت دوستایی پیدا می کنی که هر کاری هم که بکنی باز عاشقت میمونن...
مواظب خودت باش و مواظب مامانی هم باش تو مرد خونه ای وقتی که بابایی نیست ...

کیاوش شنبه 23 دی‌ماه سال 1385 ساعت 12:28 ب.ظ

khoobi koochooloo?
shomal che khabare ke hamash miri oonja?
bodo bia pishe khodam.
boos boos & take care
babye.

نسترن یکشنبه 24 دی‌ماه سال 1385 ساعت 04:58 ب.ظ

دلم برات یه ذره شده واسه قیافت واسه بغل کردنت....جقدر محدودیت اه!!!
زود زود بنویس لطفا بذار ازت بی خبر نمونیم.

kiavash دوشنبه 25 دی‌ماه سال 1385 ساعت 09:25 ب.ظ

salam.khoobi?mese inke kheili saret shooloogheha.nini ham in ghad por mashghale?baba bodo update kon dige kaf kardim.movazebe mamani o babayit ham bash.boos boos joojoo.:*:*:*:*:*:*

کیاوش پنج‌شنبه 28 دی‌ماه سال 1385 ساعت 02:00 ب.ظ

مثل اینکه قصد نداری آپدیت کنی.

نسترن یکشنبه 8 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 02:56 ب.ظ

نه خیر مثل اینکه خبری قرار نیست بشه...

خاله وقتی مامی وقت نداره به شما تلفن کنه حتی توقع داری چه طوری فرصت کنه اینجا رو آپ کنه؟

کیاوش شنبه 28 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 11:22 ق.ظ

این وبلاگ تا اطلاع ثانوی تعطیل میباشد.از طرف آقا بامداد گل گلاب.

عمو جون به خدا مامی وقت نداره برام تایپ کنه.تایپیست سراغ نداری؟حالا خودمونیم دختر خوشگل هم باشه ایراد نداره.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد